Once in a lifetime destinations

Photo by Cuba Gallery

Εδώ και καιρό προσπαθώ να ετοιμάσω ένα γαμήλιο ταξίδι. Το πρόβλημα είναι το εξής: γενικά δεν έχουμε ταξιδέψει πολύ. Την τελευταία φορά που πήγαμε εξωτερικό ήταν στο Λονδίνο το 2005. Επιπλέον, πιθανότατα θα αργήσουμε πολύ να κάνουμε άλλο ταξίδι και το μπάτζετ μας δεν μας επιτρέπει πάρα πολλά έξοδα. Όταν λοιπόν σκέφτεσαι ότι πιθανόν να μην αξιωθείς να ταξιδέψεις ξανά σε μακρινό προορισμό, δεν έχεις προλάβει όμως ακόμα να δεις τον κόσμο, τι κάνεις; Σε ποια ήπειρο να πρωτοπάς και τι να προτιμήσεις; Πόλη, επαρχία, βουνό, θάλασσα, κρύο ή ζέστη; Αν μπορούσες σε όλη σου τη ζωή να πας μόνο ένα ταξίδι, ποιο θα ήταν αυτό; 

Η βιομηχανία γάμου και ένας διαγωνισμός

Glamour Collection 2011 by Pink Cloud

Εδώ και πολλά χρόνια οι οίκοι νυφικών προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό να πληρώνουμε για ένα νυφικό φόρεμα ποσό που αντιστοιχεί σε 3-6 μισθούς ή σε 4 δόσεις του στεγαστικού μας. Εν μέσω οικονομικής κρίσης και χωρίς να κάνουμε εκπτώσεις στην ποιότητα για να αγοράσουμε το νυφικό που ονειρευόμαστε, έρχεται να καλύψει το κενό η Pink Cloud.  Η Pink Cloud δημιουργήθηκε από ένα αχτύπητο δίδυμο, τη Μαρία και την Κατερίνα, που ξεκίνησαν με πολλή όρεξη να ντύνουν νυφούλες με υπέροχα φορέματα οίκων του εξωτερικού σε πολύ προσιτές τιμές. Επιπλέον, τα κορίτσια δημιούργησαν το δικό τους ιστολόγιο με πλούσιες ιδέες για τη διοργάνωση του τέλειου γάμου!

Marcela Pandol for Pink Cloud

Μισές δουλειές

Για σήμερα σάς έχω ένα κουίζ:
Φανταστείτε ότι πλένετε ένα βουνό πιάτα πιατικά: ποτήρια, κούπες, τάπερ, κατσαρόλες, ταψιά. Και αφού τελειώσει το βουνό, έχετε να πλύνετε και τα κουταλοπίρουνα, τα οποία ήταν στον πάτο του νεροχύτη και δε φαίνονταν νωρίτερα. Πάνω που τα έχετε δει όλα, η μέση σας αρχίζει να διαμαρτύρεται, έχετε άπειρα πιρουνάκια - κουταλάκια, μικρά και ενοχλητικά, που βρίσκονται ανάμεσα σε εσάς και σε έναν πεντακάθαρο νεροχύτη.
Τι επιλογές υπάρχουν:
Α. Κάθεστε και τα πλένετε ένα ένα με το σφουγγαράκι.Τα ξεπλένετε προσεκτικά, τα σκουπίζετε ένα ένα και τα βάζετε στο συρτάρι τους.
Β. Τους ρίχνετε μπόλικη σαπουνάδα, τα πασαλείβετε λίγο όλα μαζί, ξέπλυμα και στο στραγγιχτήρι. Τέλος.
Γ. Τα παρατάτε άπλυτα στο νεροχύτη. Κάνατε τόση πολλή δουλειά, δικαιούστε λίγη ξεκούραση. Όταν θα θέλετε να φάτε τα κορνφλέικς σας το πρωί και δε θα υπάρχει κουτάλι καθαρό, θα πλύνετε ένα, και τα υπόλοιπα θα πλυθούν -καλώς εχόντων των πραγμάτων- με τον επόμενο νεροχύτη πιάτα που θα μαζευτεί.

Τα ελαττώματά μου, παρτ του

Ένα άλλο ελάττωμά μου είναι η αναποφασιστικότητα. Αλλά δεν είμαι απλώς αναποφάσιστο άτομο, δηλαδή δεν είμαι απλώς αυτή που μπαίνει σε ένα μαγαζί και ταλαιπωρεί την πωλήτρια για ένα τέταρτο, ώσπου να αποφασίσει ποιο καλαθάκι για τα σκουπίδια της τουαλέτας της αρέσει περισσότερο. Όοοοοχι, δεν είμαι εγώ αυτή. Εγώ είμαι εκείνη που αφού βασάνισε την πωλήτρια για ΤΡΙΑ τέταρτα μέχρι να καταλήξει στο επίμαχο καλαθάκι, γυρίζει την άλλη μέρα το πρωί για να το αλλάξει, επειδή τελικά δεν πήγαινε με τις πετσέτες του μπάνιου της. Εν ολίγοις, είμαι μια καταστροφή για τους απανταχού καταστηματάρχες, ο τύπος του ανθρώπου που σύσσωμος ο εμπορικός κόσμος καταριέται κάθε βράδυ προτού πέσει για ύπνο.

Θα μου πείτε, είναι τόσο σημαντικό το καλαθάκι της τουαλέτας; Ή μήπως το σπίτι σου είναι τόσο άψογα διακοσμημένο, ώστε ένα καλαθάκι σε λάθος χρώμα θα αποτελούσε αισθητικό βδέλυγμα; Η απάντηση είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Απλώς εγώ αλλάζω γνώμη κάθε λεπτό. Ή κάθε δευτερόλεπτο.

Όταν έκλεισα το νυφικό μου, το οποίο ασφαλώς είναι το πιο ακριβό φόρεμα που θα αποκτήσω σε όλη μου τη ζωή, θεωρώ ότι έκανα κατόρθωμα. Φυσικά άλλαξα γνώμη αργότερα, αλλά η παραγγελία είχε σταλεί στο εξωτερικό και η προκαταβολή είχε δοθεί, ειδάλλως ακόμα θα έψαχνα. Εξυπακούεται ότι ήδη έχω μετανιώσει για τα παπούτσια και για τα προσκλητήρια που πήρα -τα τελευταία δεν τα έχω παραλάβει ακόμα, αλλά το μετάνιωσα. Τελικά κανείς δε βγάζει άκρη μαζί μου, ούτε εγώ η ίδια.
Ζητείται επειγόντως ψυχίατρος να με αναλάβει. Παρακαλώ θερμά να προσφερθεί μόνο ένας για να μη χρειαστεί να διαλέξω.

Τα ελαττώματά μου, παρτ ουάν

Συνήθως έχω μια καλή δικαιολογία για ό,τι κάνω, νομίζω όμως πως ήρθε η ώρα να βάλω στην άκρη τις δικαιολογίες και να δω τα πράγματα όπως είναι. Από καιρό ήθελα να αλλάξω κάποια πράγματα στη ζωή μου και μονίμως το άφηνα για αύριο. Ένα από τα πράγματα αυτά είναι -ναι, το καταλάβατε ήδη- η αναβλητικότητά μου. Την παροιμία για αυτόν που δε θέλει να ζυμώσει την ξέρετε. Ε, όταν δε θέλω να ζυμώσω μπορώ να κοσκινίσω όλο το αλεύρι που έχω στο σπίτι, να βρω τη μαγιά, να τακτοποιήσω το συρτάρι που βάζω τη μαγιά και το οποίο ανοίγω καθημερινά αλλά δεν τακτοποιώ ποτέ, με την ευκαιρία να πλύνω όλα τα ντουλάπια της κουζίνας, αλλά το ριμάδι το ψωμί δεν θα το ζυμώσω ποτέ.

Αυτό ισχύει για πολλές από τις υποχρεώσεις μου, με αποτέλεσμα τα πάντα να μένουν πίσω. Αυτή τη στιγμή έχω να παραδώσω τρία άρθρα μεταφρασμένα. Το ένα έχει μεταφραστεί και διορθωθεί κατά το ήμισυ. Τα άλλα μαζεύουν σκόνη.

Η κατάστασή μου χειροτερεύει λόγω της εξάρτησής μου από τον υπολογιστή. Μπορώ να χαζεύω όλη τη μέρα on line και, όταν ξαφνικά πάρει τηλέφωνο ο Σ. για να μου πει ότι έρχεται από τη δουλειά,να τρέχω να μαγειρέψω, να στρώσω το κρεβάτι και να πλύνω κανένα πιάτο για να μη με χωρίσει την ακαμάτρα. Η συνέχεια στο επόμενο επεισόδιο. Τώρα πρέπει να φτιάξω μια σπανακόπιτα, γιατί το τυρί το αγόρασα παραπροχτές και θα χαλάσει.