Tuesday, January 26, 2010

Το πρώτο μου σπίτι







Το πρώτο μας σπίτι είχε πολλά χρώματα. Το βάψαμε μόνοι μας, ένα ζευγάρι τότε 7 χρόνια μαζί. Η κρεβατοκάμαρα είχε το μωβ της πασχαλιάς, το γραφείο ένα τροπικό γαλάζιο το οποίο είχαμε βάλει και στο σαλόνι αλλά μου κακοφάνηκε τόσο που μια νύχτα δεν κοιμήθηκα καθόλου και την άλλη μέρα το ξαναβάψαμε κρεμ (καημένε Σ. πού έχεις μπλέξει;).



Το πρώτο μας σπίτι βρισκόταν σε μια οικοδομή σαράντα χρονών. Τα ξύλινα πατώματα μαδούσαν και κάθε φορά που σφουγγαρίζαμε μένανε κομμάτια σφουγγαρίστρας στο πάτωμα και κομμάτια πατώματος στη σφουγγαρίστρα. Οι ένοικοι της πολυκατοικίας ήταν κι αυτοί σαράντα χρόνια εκεί. Ο μέσος όρος ηλικίας ήταν τα 65 κι έτσι προσέχαμε πολύ τους θορύβους, να μην τρομάξουμε κανέναν και πάει πριν την ώρα του. Εξάλλου, όπως συμβαίνει σε κάθε σπίτι με προσωπικότητα, το πρώτο μου σπίτι ήταν στοιχειωμένο. Ήταν η ψυχοπαθής γριά του 2ου που ούρλιαζε κάθε βράδυ. Αργότερα τρελάθηκε και η αποπάνω μας και ουρλιάζανε στέρεο.



Το πρώτο μας σπίτι δεν είχε έπιπλα. Εμείς δεν είχαμε έπιπλα και το εισόδημά μας δε μας επέτρεπε να τα πάρουμε όλα μαζί. Πρώτα πήραμε ένα στρωματάκι στο οποίο κοιμόμασταν για πάνω από ένα χρόνο, ενώ για το "σαλόνι- γραφείο" είχαμε δανειστεί ένα ωραιότατο πλαστικό σαλονάκι μπαλκονιού (τα κλασικά των γύφτων). Επίσης για πολύ καιρό χρησιμοποιούσαμε ως coffee table το κουτί της τηλεόρασης και βάζαμε σουβέρ κάτω από τα ποτήρια για να μην νοτίσει το χαρτόνι. Ο Σ. έλεγε πάντα "600 ευρώ τραπεζάκι πήραμε, να μην το προσέχουμε;" και είχε απόλυτο δίκιο.


Το πρώτο μας σπίτι το γεμίσαμε με πολύ κόπο και ιδρώτα. Βάλαμε δόσεις, νιώσαμε πώς είναι όταν ζεις μια απαίσια μέρα να ανοίγεις μέσα στο ασανσέρ ένα λογαριασμό αερίου και να βλέπεις χρέωση 500 ευρώ. Και αφού γέμισε κομμάτι κομμάτι, στη μετακόμιση ήρθε ένας γερανός και βλέπαμε όλα μας τα υπάρχοντα να αιωρούνται πάνω από έναν πολύβουο δρόμο. Εσείς δεν θα τρέματε;

Τώρα αλλάξαμε πόλη. Ζούμε σε ένα υπερσύγχρονο διαμέρισμα με πολυτελή πατώματα, πόρτες ασφαλείας, δύο μπάνια, αποθήκη. Ένα σπίτι όπου όλα είναι καινούρια, τίποτα δεν έχει ακόμη ιστορία. Και προσπαθώ να προσαρμοστώ.