Μέσα στο γενικότερο κλίμα απαισιοδοξίας που επικρατεί στη χώρα αναζητούσα επίμονα μια ακτίνα ελπίδας, ένα λόγο να ονειρευομαι καλύτερες μερες. Κι εκεί που νόμιζα ότι τα ξέρω όλα, τελικά ανακάλυψα ότι δεν ήξερα τι μου γινεται. Συγκεκριμένα τι γίνεται μέσα μου! Γιατί παρόλο που ήμουν σίγουρη ότι για τα διαρκή νεύρα που είχα έφταιγε ο άντρας μου -και μαντεψτε ποιος την πλήρωνε για αυτά τα νεύρα!- τελικά αποδείχτηκε ότι υπαιτιος ήταν κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας, κάποιος που δεν έχω γνωρίσει ακόμα! Ε, ναι λοιπόν, περιμένουμε ένα μικρό ανθρωπακι να γεμίσει τη ζωή μας και το σπίτι μας! Κύριε πελαργε σας δίνουμε διορία μέχρι το Μάιο, ούτε ώρα παραπάνω!
4 comments:
Με το καλό το μωράκι σου κοριτσάκι μου, ουτε που θα το καταλάβεις για πότε θα κρατάς στα χέρια σου ένα τέλειο νινάκι!
Φιλιά πολλά!
Με το καλό! Αυτό είναι παραπάνω από ακτίδα, είναι ολόκληρη φωταγωγία ελπίδας και χαράς! Εύχομαι οι μήνες που θα έχεις μπροστά σου να περάσουν όσο πιο εύκολα γίνεται.
(και συμπληρώνω πως ο Μάιος είναι εξαιρετικός μήνας για να γεννηθεί κανείς και βγάζει απίθανα κοριτσάκια -είμαι μετριόφρων έτσι; :) )
Ευχαριστώ πολύ πολύ για τις ευχές σας! Εύχομαι να χαίρεστε κι εσείς τις οικογένειές σας! Και, Σιτρονέλλα μου, τα προγνωστικά όντως λένε για κοριτσάκι, αν και είναι ακόμα πολύ νωρίς! :-)))
συγχαρητήρια! Με το καλό! :)
Post a Comment